کربوهیدراتها موادی هستند که بدن در طی ورزش به عنوان سوخت از آنها استفاده می کند و مقدار ذخیره آنها مستقیما بر توانایی و استقامت ورزشکار، اثر میگذارد و به مقدار محدود به صورت گلیکوژن در کبد و عضلات ذخیره میشوند. گیلکوژن عضلات، سوخت عضلات را تامین میکند، در حالی که گلیکوژن کبد، قند خون را جهت خونرسانی به مغز در حد طبیعی نگه میدارد. به این ترتیب ورزش و تغذیه به موقع و مناسب میتواند ذخیره گلیکوژن را افزایش دهد.
در کدام مواد غذایی دنبال کربوهیدراتها باشیم؟
کربوهیدراتها به طور عمده بر اساس وزن مولکولی به انواع ساده و پیچیده طبقهبندی شدهاند:
کربوهیدراتهای ساده شامل مونوساکاریدها، دیساکاریدها مثل گلوکز، فروکتوز، ساکاروز و گالاکتوز است که در قند و شکر، کیک، شیرینیها، شکلات و آبنبات یافت میشوند. کربوهیدرات ساده همچنین به صورت طبیعی در میوهها و سبزیها تولید میشود.
تغذیه ورزشکاران و اصول تغذیه در ورزش
کربوهیدراتهای پیچیده نیز عبارتند از پلیساکاریدهایی که شامل نشاستههای قابل هضم(در انواع ماکارونی، نان، غلات، حبوبات و سبزیجات نشاستهای مثل سیب زمینی) و فیبرهای غیرقابل هضم هستند که از انواع این فیبرها میتوان به فیبرهای محلول مثل همیسلولز(در بلغور و برنج قهوهای)، پکتین(در سیب، مرکبات، توتفرنگی)، صمغها(درجوی دوسر، لوبیای خشک) و یا گروه فیبرهای غیر محلول مانند سلولز(در آرد و نان سبوس دار، لوبیا، نخود و سبزیهای ریشهای و خانواده کلم) ولیگنین(سبزیهای رسیده، گندم) اشاره کرد.
آشنایی با هرم راهنمایی غذایی
اداره کشاورزی ایالات متحده ، (هرم راهنمای غذایی) را به منظور برنامهریزی و انتخاب غذا طراحی کرده است و به وسیله آن، تعداد واحدهای مصرفی پنج گروه اصلی غذا را برای تامین کالری روزانه توصیف کرده است ، برای مثال در یک رژیم 2400 کالری در روز ، ورزشکار باید از هر گروه مواد غذایی، این مقادیر را مصرف کند : 12واحد غلات(برنج، نان، ماکارونی و...) 4 واحد میوه ، 5 واحد سبزیها ، 4 واحد شیر و لبنیات، 9 واحد گوشت (گوشت قرمز ، مرغ، ماهی ، تخم مرغ ، آجیل و حبوبات).