در این زمینه که چه مقدار ورزش در تربیت و رشد و فرهنگ ما انسان ها تاثیر مثبتی گذاشته است ، بحث ها و تحقیقات فراوانی شده است، رشد سریع دانش بشری در عرصه های گوناگون، عصر حاضر را به عصر انفجار دانش و اطلاعات تبدیل کرده است. در چنین شرایطی جوامع مختلف برای هماهنگی و همراهی با رشد و توسعه جهانی و قرار گرفتن در طبقه کشورهای توسعه یافته، سعی دارند تا با استفاده از علم و دانش و کاربرد آن در عمل، موقعیت خود را همچنان در سطح کشورهای توسعه یافته حفظ کنند. در واقع آن چه می تواند موجب عقب ماندگی و قرار گرفتن در زمره کشورهای توسعه نیافته در حال توسعه شود کم توجهی به تحقیق، پژوهش، علم و دانش حاصل از آن می باشد. پس کاملا مشخص می باشد که هر گونه سستی و کم کاری در این ارتباط، رشد فرهنگی هر جامعه ای را دچار بحران می کند و آن جامعه عملا در زمینه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بسیاری از زمینه های دیگر ناتوان و به دیگران وابسته می شود، شاید به همین دلیل است که ادیبان، فرهنگ را معادل دانش، فضل، کمال و ادب، آموختگی و تربیت تعریف می کنند. که همه اینها سرانجام به فرهنگ و پیشرفت یک جامعه پیوند می خورد.
دانش و کمال تاثیر زیادی بر الگوهای رفتاری افراد هر جامعه خواد گذاشت، این موضوع زمینه های ارتقای فرهنگی را در عرصه های هنر، اعتقادات و ارزش ها فراهم می آورد. این امر موجب غنای فرهنگی جوامع و انتقال آن از نسلی به نسل دیگر خواهد شد.
به این ترتیب لازمه رشد و توسعه همه جانبه در جوامع بشری ارتقای فرهنگی می باشد، زیرا رشد فرهنگی در هر جامعه موجب می شود تا افراد آن جامعه به توانایی های بالای ذهنی، اخلاقی، روانی و اجتماعی دست یابند، این توانایی ها آن ها را قادر می کند تا با گرایش به تفکر منطقی و ایجاد روابط خوب و چند گانه به همراه کنترل احساسات و عواطف، جامعه خود را به سمت و سوی تعالی سوق دهد.تربیت بدنی و ورزش نیز قادر خواهد بود در کنار شکل دادن به استعدادهای جسمانی، حرکتی، روانی و اجتماعی افراد ضمن ایجاد زمینه های سالم و مفید برای ساختن افرادی با فرهنگ، شرایط مناسبی را برای پر کردن اوقات فراغت و لذت بردن و غنای فرهنگی و ورزش دوستان فراهم آورد.
جامعه ای که به ورزش اهمیت بدهد انحرافات و آسیب های اجتماعی در آن کمتر خواهد بود، انحرافات، جامعه را به سوی انحلال می کشاند در جامعه ای که ورزش نباشد فساد هم بیشتر است فساد عامل انحلال بسیاری از دولت ها بوده است جامعه ای که به سوی ورزش پیش برود حتما می تواند از انحلال و فساد جلوگیری کند اما نه این که ورزش به تنهایی سبب رشد اجتماعی می شود گاهی می بینیم بعضی از ورزشکاران در زمانی که به اوج قدرت و قهرمانی می رسند به سوی انحراف می روند، روابط این دو تنگاتنگ است همیشه ورزش منجر به رشد اجتماعی نمی شود.طبیعت انسان ها و عوامل محیطی و موقعیت فرد در اجتماع و نگاه مردم و انتظارات مردم در رشد اجتماعی خیلی موثر است، ورزش یکی از شاخص ها در در رشد و فرهنگ یک جامعه است.