قدرت پمپاژ قلب با تحریک اعصاب سمپاتیک و افزایش برون ده قلبی در هنگام ورزش افزایش می یابد .
به عبارتی در هنگام ورزش کردن امکان دارد که دو حالت زير ايجاد شود :
خودتطبيقی قلب با خون زيادتر و افزايش قدرت پمپاژ
تحريك اعصاب سمپاتيك به جای اعصاب پاراسمپاتيك
قلب چه ویژگی هایی دارد؟
۱- اتصال فيبرهاي عضلانی و انقباض همزمان آنها
۲- بالاتر بودن پتانسيل عمل ماهيچه ي قلبي به علت وجود فيبرهای پوركنژ
۳- كنترل پاراسمپاتيك
سيكل قلبی يا يك مرحله ی كامل انقباض و انبساط قلب در سه مرحله روي خواهد داد :
۱) دياستازيس : استراحت كامل قلب
۲) سيستول : انقباض دهليز و بطن
۳) دياستول : انبساط دهليز و بطن
تأثير ورزش رزمی و انواع ورزش ها بر فشار سيستولی بيش از فشار دياستولی می باشد .
فشار خون عاملی است كه باعث جريان خون در گردش عمومی خون در بدن می شود .
جريان خون در يك بافت عمدتاً به وسيله ي مكانيسم خود تنظيمی موضعي كنترل می شود و نبايد نقش سيستم عصبی سمپاتيك را ناديده گرفت كه با گشاد كردن رگ ها در هنگام ورزش جريان خون را در عضلات فعال افزايش می دهد .
فشار خون همان نيرويی است كه خون بر ديواره های رگ خونی وارد مي كند .
در هنگام ورزش و تمرینات رزمی یا دفاع شخصی و ورزش های دیگر به علت افزايش بازده قلب فشار خون بيشتر خواهد شد ، اين افزايش تحت تأثير عوامل عصبی و شيميايی می باشد كه اين حالت در ورزش هاي ديناميك در مقايسه با ورزش هاي ايزومتريك بيشتر است .
به طور كلی سه عامل بسيار مهم همكاری دستگاه گردش خون در هنگام ورزش را در بر می گيرند :
۱) تحريك سيستم عصبي سمپاتيك
۲) افزايش فشار شريانی :
انقباض رگ ها باعث افزايش فشار شرياني مي شود . در ورزشكاران ورزيده جريان خون عضلات مي تواند حداقل تا ۲۰ برابر افزايش يابد . با وجود اينكه عامل اصلي آن گشادي رگ هاست ولي افزايش فشار شرياني نيز تأثير زيادي در اين افزايش دارد .
۳) افزايش برون ده قلبی
برون ده قلب برابر است با حاصل ضرب حجم ضربه اي در سرعت ضربان قلب
سرعت ضربان قلب در هنگام ورزش با توجه به شدت فعاليت افزايش مي يابد .
ضربان هاي قلب در افراد معمول و ورزشكار با افزايش مصرف اكسيژن افزايش مي يابد كه افزايش ضربان قلب در ورزشكاران كمتر از افراد عادي است .
حجم ضربه اي نيز در هنگام ورزش به علت تخليه ي بيشتر قلب در هر ضربان افزايش مي يابد .