اثر فعالیت بدنی بر فشار خون استراحتی در افراد دارای فشار خون طبیعی و افراد مبتلا به پر فشاری خونی: اثرات سودمند فعالیت ورزشی بر فشار خون به اثبات رسیده است. همچنین نتایج مطالعات نشان داد که مقدار فعالیت بدنی اثر معنی داری بر فشار خون به دارد در حالی که شدت فعالیت بدنی این اثر را ندارد. هیچ یک از کاهش وزن های اولیه و هیچ یک از کاهش وزن هایی که با تمرین همراه بود اثرات مجزایی بر فشار خون نداشتند. اثر فعالیت بدنی بر فشار خون استراحتی در بیماران مبتلا به پر فشارخونی: بر اساس اطلاعات انجام شده از 16 نفر که همگی مبتلا به پر فشاری خونی فشار سیستولی بیش از 140 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولی بالاتر از 90 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولی بالاتر از 90 میلی متر جیوه بودند مشخص گردید که تمرین بدنی فشار خون سیستولی را به میزان 4/7 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولی را به میزان 8/5 میلی متر جیوه کاهش می دهد. تحقیقات موجود نشان می دهد که اثر کاهش دهنده فشار خون ناشی از فعالیت و تمرین بدنی در بیمارانی که اغلب نیاز به آن دارند بیشتر است. کنترل فشار خون به مدت 24 ساعت در 11 آزمایش اثر مشابه فعالیت بدنی را همانطوری که قبلا ذکر شده بود، نشان داد.
اثرات کوتاه مدت فعالیت بدنی: فعالیت بدنی کاهشی را در فشار خون ایجاد می کند که نوعا 4 تا 10 ساعت پس از فعالیت و یا حتی 22 ساعت پس از آن ادامه دارد. کاهش فشار خون سیستولی به طور میانگین 15 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولی 4 میلی متر جیوه پس از فعالیت می باشد. بنابراین افراد مبتلا به فشار خون با انجام فعالیت بدنی می تواند در اغلب ساعات روز فشار خون طبیعی داشته باشند که این موضوع از نظر بالینی اهمیت قابل توجهی دارد.
در مجموع ثابت شده است که تمرین بدنی در افراد مبتلا به فشار خونی باعث کاهش فشار خون سیستولی آنها به میزان 4/7 میلی متر جیوه و فشار خون دیاستولی به میزان 8/5 میلی متر جیوه می شود.
نوع و مقدار فعالیت ورزشی
تمامی بیماران مبتلا به پر فشارخونی (چه آنهایی که دارو درمانی می شوند و آنهایی که تحت هیچ درمانی قرار ندارند) از تمرین بدنی سود می برند. فعالیت بدنی باید عمدتا شامل فعالیت بدنی هوازی با شدت متوسط باشد. در بیماران مبتلا به فشار خون خفیف، به نظر منطقی می باشد که از درمان غیر دارویی به شکل فعالیت بدنی، اصلاح رژیم غذایی و قطع سیگار کشیدن (اگر فرد سیگاری باشد) برای مدت زمان 3 تا 6 ماه قبل از تصمیم به شروع درمان دارویی استفاده شود. با رعایت این مسائل مدت زمانی که فشار خون در دامنه پایین باقی
می ماند تا 24 ساعت پس از فعالیت بدنی می باشد. به این جهت فعالیت بدنی روزانه برای افراد مبتلا به پر فشاری خونی لازم و ضروری می باشد.
سازوکارهای احتمالی عملکرد فعالیت بدنی
به نظر می رسد در کاهش فشار خون توسط فعالیت بدنی چند عامل دخالت داشته باشند اما این عوامل احتمالا وابسته به کاهش وزن و هزینه انرژس می باشند.
تجویز فعالیت ورزشی
بسیاری از بیماران مبتلا به پرفشاری خونی علائمی مبنی بر بیماری ایسکمی قلبی عروقی دارند. از این رو توصیه ها باید با توجه به شرایط فردی ارائه شود. ولی با این وجود تجویز فعالیت بدنی باید از اصول کلی که در ادامه خواهد آمد پیروی کند.هدف انجام فعالیت بدنی استقامتی مانند پیاده روی سریع و یا دویدن نرم با شدت متوسط و حداقل 30 دقیقه به طور روزانه می باشد. همچنین می توان از فعالیت هایی مانند دوچرخه سواری و شنا نیز بهره برد. در صورت تمایل می توان تمرین استقامتی را با تمرین با وزنه 2 بار در هفته جایگزین کرد.